PARAFIA KATOLICKA ŚW. JÓZEFA RZEMIEŚLNIKA
            SANKTUARIUM ŚW. JÓZEFA OBLUBIEŃCA NMP
                                     W CZĘSTOCHOWIE

Kult Serca Jezusowego rozwinął się w naszym kraju jeszcze przed objawieniami św. Małgorzaty Marii Alacoque. Polska miała też szczególne przywileje od papieża. Na cały Kościół święto Serca Pana Jezusa rozszerzył papież Pius IX w roku 1856. Począwszy od 1995 r. w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, która wypada zawsze w piątek po oktawie Bożego Ciała, Jan Paweł II ustanowił Światowy Dzień Modlitwy o Uświęcenie Kapłanów.

Liturgiczne święto Boskiego Serca Pana Jezusa, wraz z Mszą św. i oficjum brewiarzowym, ustanowił w 1765 r. papież Klemens XIII. Był to przywilej tylko dla Polski, dla ówczesnego Królestwa Polskiego i jednej Konfraterni Najświętszego Serca w Rzymie. W ten sposób Stolica Apostolska odpowiedziała na memoriał biskupów polskich z 1764 r.

Początku samego kultu Serca Jezusowego można upatrywać wcześniej. Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński podkreślał, że pierwszą Jego czcicielką była bez wątpienia Najświętsza Panna. „Dwa te najpiękniejsze Serca – Jezusa i Maryi – biły zawsze zgodnie i najżywiej ze sobą współczuły i w chwilach radości, i w godzinach bólu czy męki” –  pisał kard. Wyszyński w 1965 r. Do grona czcicieli Najświętszego Serca Jezusowego należeli m.in. św. Bernard, Bonawentura, Katarzyna ze Sieny, Franciszek Salezy. Najbardziej znaną pozostaje jednak św. Małgorzata Maria Alacoque (1647-1690), wizytka z klasztoru w Paray-le-Monial. Obok takich praktyk pobożnych jak pierwsze piątki, Komunia św. wynagradzająca czy „godzina święta” (adoracja przez godzinę Najśw. Sakramentu w nocy z czwartku na pierwszy piątek) – Pan Jezus zlecił jej podjęcie starań o ustanowienie w Kościele święta Jego Serca, w piątek po oktawie Bożego Ciała.

Na ziemiach polskich Serce Boskiego Zbawcy czczone było jeszcze przed objawieniami św. Małgorzaty Marii Alacoque. Pierwszy w świecie podręcznik tego nabożeństwa napisał o. Kacper Drużbicki. Autor książeczki „Ognisko serc – Serce Jezusa” zmarł 13 lat przed objawieniami w Paray. O ustanowienie święta Bożego Serca zabiegali w Stolicy Apostolskiej polscy królowie i biskupi. Dekret z 1765 r. był właśnie odpowiedzią na sławny memoriał polskich biskupów, który podaje historyczny przegląd kultu i uzasadnia wymowę tego nabożeństwa. Prymas Polski abp Ledóchowski poświęcił Najświętszemu Sercu metropolię gnieźnieńską. Nabożeństwem do Serca Jezusowego odznaczali się biskupi Bilczewski i Pelczar, autor dzieł o Najświętszym Sercu i założyciel zgromadzenia sióstr sercanek. Kolejny prymas, kard. Dalbor, w imieniu Episkopatu powierzył Polskę Sercu Zbawiciela i Jego Najświętszej Matce. W 1921 r. jako wotum wdzięczności Sercu Bożemu za odzyskanie niepodległości przez Naród Polski konsekrowano bazylikę Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie. W Poznaniu wzniesiono też pomnik „Sacratissimo Cordi – Polonia Restituta” (został on zburzony w 1940 r.). W 1948 r. biskupi zachęcali wiernych do osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu, a trzy lata później Episkopat Polski ogłosił rok poświęcenia Narodu Polskiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.

„Sam Pan Jezus, ukazując św. Małgorzacie swe Serce spragnione miłości, żądał tego poświęcenia, które ona nazywała prywatnym albo małym w odróżnieniu od publicznego poświęcenia się całych społeczeństw” –  przypomnieli biskupi. Praktyka prywatnego poświęcenia się Sercu Pana Jezusa została zapomniana i dopiero po 200 latach, po objawieniach w  Paray-le-Monial, przypomniał je papież Pius XI. O osobistym poświęceniu mowa w encyklice „Miserentissimus Redemptor” z roku 1928.

Polscy biskupi zachęcali do osobistego poświęcenia Sercu Jezusowemu, ale i oddania całych rodzin, co nazywane jest intronizacją Serca Jezusowego w rodzinach. Dopiero zwieńczeniem modlitw prywatnych było wspólne poświęcenie Najświętszemu Sercu Jezusowemu Narodu i  Rzeczypospolitej. Nastąpiło to w uroczystość Chrystusa Króla w 1951 r. Akt poświęcenia poprzedził tydzień modlitw do Serca Jezusowego. „Jest w tej okoliczności wymowna symbolika: Matka Najśw. Królowa Różańca świętego prowadzi i  przekazuje Narów Synowi swojemu, nieśmiertelnemu Królowi wieków; oddaje swoje dzieci jego najmiłościwszemu Sercu” – czytamy w ówczesnym orędziu Episkopatu. Biskupi podkreślili w nim również znaczenie samego poświęcenia Narodu Sercu Jezusowemu, tłumacząc: „(…) przez to uroczyste poświęcenie Narodu wyrażamy niezłomną wolę, by wszystkie dziedziny życia naszego, zarówno prywatne jak publiczne, były urządzone według zasad Jezusa Chrystusa”. Aby w akcie tym mogło wziąć udział jak najwięcej wiernych, poświęcenie Narodu Sercu Jezusa odbywało się nie w jednym miejscu, ale w całej Polsce. W parafiach odprawiono uroczyste nieszpory z procesją i kazaniem. 25 lat później, w ostatnią niedzielę roku kościelnego w kościołach ponowiono akt oddania Narodu Sercu Pana Jezusa.

Stolica Apostolska dopiero po ścisłych i dokładnych badaniach zezwoliła na obchodzenie święta, jak i na cześć wizerunków Jezusowego Serca w formach dzisiaj powszechnie przyjętych. Na cały Kościół święto Serca Pana Jezusa rozszerzył papież Pius IX w roku 1856. Znamienny jest też akt oddania całego Kościoła i rodzaju ludzkiego w opiekę Serca Jezusowego, jakiego dokonał 31 grudnia 1899 roku papież Leon XIII. Nowy rys nadał papież Jan Paweł II. Począwszy od 1995 r. w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, która wypada zawsze w piątek po oktawie Bożego Ciała, ustanowił on Światowy Dzień Modlitwy o Uświęcenie Kapłanów.

Obietnice Pana Jezusa dane gorliwym czcicielom Jego Najświętszego Serca

Św. Małgorzata Maria Alacoque przekazała nam obietnice Serca Pana Jezusa dla Jego czcicieli. Dokonując intronizacji w swoich rodzinach dostępujemy spełniania się na nas wszystkich obietnic.

Oto one:

1. Wskażę im w życiu powołania drogę,  a nią idących Swą łaską wspomogę,
2. W rodzinie spokój i zgoda zagości,  bo złączę wszystkich węzłem Mej miłości.
3. Gdy ból i smutek zadadzą im ranę,  Ja Sam balsamem pociechy się stanę.
4. Pod Mojem skrzydłem grot złego ich minie,  Jam im ucieczką w ostatniej godzinie.
5. Stąd wzrok mój na nich odpocznie łaskawy,  pobłogosławię codzienne ich sprawy.
6. W Sercu Mym źródło grzesznikom otworzę, z którego spłynie miłosierdzia morze.
7. Od Mego Serca ognistych płomieni,  serce oziębłe w gorące się zmieni.
8. Serca, co dotąd służą mi gorliwie,  jeszcze gorętszą miłością ożywię.
9. Dom, gdzie, czcić będą obraz Serca Mego,  z błogosławieństwa zasłynie Bożego.
10. Pracy kapłańskiej dam błogosławieństwo,  że z serc najtwardszych odniesie zwycięstwo.
11. Kto w sercach braci miłość Bożą wzbudzi,  \cześć Mego Serca szerząc pośród ludzi,
12. Serce Me będzie dlań tarczą opieki, w Nim imię jego zapiszę na wieki.

___________________________

Przyjmij nas, o Serce Najświętsze

św. Józef Sebastian Pelczar

Pomnij, o Boskie Serce Jezusa, na to wszystko, coś uczyniło, aby zbawić nasze dusze,
i nie pozwól, żeby one zginęły. Pomnij na wieczną i nieskończoną miłość, jaką masz dla nich.
Nie odrzucaj tych dusz, które przychodzą do Ciebie,
upadając pod ciężarem swej nędzy i przyciśnięte cierpieniem.
Ulituj się nad naszą nędzą, ulituj się nad nami wśród niebezpieczeństw,
jakie nam grożą ze wszystkich stron. Ulituj się nad nami, jęczącymi
i wzdychającymi wśród cierpień życia codziennego.
Pełni ufności i miłości przychodzimy do Twego Serca,
jako do Serca najlepszego z Ojców, najczulszego
i najbardziej współczującego Przyjaciela.
Przyjmij nas, o Serce Najświętsze,
w swym nieskończonym dla nas miłosierdziu.
Daj nam odczuć skutki Twego współczucia i Twojej miłości.
Okaż się naszym Wspomożycielem, naszym Pośrednikiem wobec Ojca
i przez zasługi Twej Przenajdroższej Krwi użycz nam siły w niemocy,
pociechy w utrapieniach oraz łaski do miłowania Ciebie w czasie
i posiadania Cię w wieczności. Amen.

Jezus żyje naprawdę, byśmy i My żyli naprawdę.

Życzymy Wszystkim, byście dzięki Jego Miłości żyli pełnią życia!

Niech te Święta będą dla Was czasem wielkiego szczęścia i wielkiej Radości!

Pamiętamy o Was w modlitwie ! 

Wasi Duszpasterze. 

ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE

WIELKI CZWARTEK 29 marca 2018 r.

• 18.30 – Misterium „O ciepiącym Słudze Jahwe”
• 19.00 – Msza św. Wieczerzy Pańskiej;
• 20.00 – Czuwanie młodzieży;    
• 21.00 – 24.00 – Czuwanie indywidualne.

W Wielki Czwartek, po liturgii Mszy Wieczerzy Pańskiej mamy okazję podjęcia 30-sto dniowej modlitwy w intencji jednego kapłana. W tym celu, trzeba będzie odebrać przy wyjściu z kościoła intencję, na której znajdziemy imię oraz rok święceń księdza. Tam też znajduje się stosowana modlitwa oraz wskazówki dot. Przebiegu modlitwy. Jako kapłani o te modlitwę prosimy w tak ważnym dla nas dniu i z serca za nią dziękujemy. www.kaplani.com.pl

WIELKI PIĄTEK 30 marca 2018 r.

0.00 - I, II i III Róża                              8.00   - XXV, XXVI, XXVII i XXVIII    

1.00 - IV, V i VI Róża                            9.00   - 10.00 – adoracja indywidualna                            

2.00 - VII, VIII i IX Róża                                   10.00 - Szkoła Podstawowa

3.00 - X, XI i XII Róża                                     11.00 - Gimnazjum

4.00 - XIII, XIV i XV Róża                       12.00 - 15.00 – adoracja indywidualna

5.00 - XVI, XVII i XVIII Róża               15.00 - Godzina Miłosierdzia

6.00 - XIX, XX i XXI Róża                  16.00 - Legion Maryi

7.00 - XXII, XXIII i XIV Róża              17.00 - Rada Duszpasterska i Akcja Katolicka

18.30 - Droga Krzyżowa                       22.00 - małżeństwa Domowego Kościoła;

19.00 - Liturgia Męki Pańskiej:           23.00 - Odnowa w Duchu Świętym

21.00 - Adoruje młodzież;                      

W Wielki Piątek obowiązuje post ścisły tzn. bez mięsa i jeden posiłek do syta. Ofiary składane przy adoracji krzyża są przeznaczone na Grób Pański w Jerozolimie

WIELKA SOBOTA 31 marca 2018 r.

0.00 – ul. Mireckiego 2, 3, 4, 5               3.00 – ul. Mireckiego 22, 23, 24, 26 a i b  

1.00 – ul. Mireckiego 7, 9, 11                 4.00 – ul. Łukasińskiego i al. Pokoju 16

2.00 – ul. Mireckiego 19, 20, 21             5.00 – ul. Zamenhoffa   6.00 – ul. Lenartowicza, Kasprowicza, Prusa, Rapackiego, Kunickiego; 7.00 – ul. Mireckiego 25, 27, 29; 8.00 – ul. Limanowskiego, Okrzei, Perla, Wyspiańskiego, Syrokomli, Towińskiego.

Adoracja i poświęcenie pokarmów: 10.00, 11.00, 12.00, 13.00 i 14.00

W czasie poświęcenia pokarmów, ministranci będą zbierać ofiarę na tacę na rzecz Służby Liturgicznej Ołtarza, jako wsparcie wyjazdu na „Wakacje z Bogiem”. Niech to będzie wyraz naszej wdzięczności za ich bezinteresowną służbę dla ministrantów i scholii. Za dary serca serdeczne Bóg zapłać.

• 15.00 – Nowenna do Miłosierdzia Bożego.      
• 16.00 – 21.00 – adoracja indywidualna.
• 21.00 – Liturgia Wigilii Paschalnej rozpoczyna się poświęceniem ognia przed kościołem, a kończy się procesją rezurekcyjną; przychodzimy ze świecami (paschalikami).

Z orędzia Papieża Franciszka na Wielki Post 2018 r. :

Ponieważ wzmoże się nieprawość, ostygnie miłość wielu (Mt 24, 12)

„(…) Kościół, nasza matka i nauczycielka, wraz z niekiedy gorzkim lekarstwem prawdy proponuje nam w tym okresie Wielkiego Postu słodki środek – modlitwę, jałmużnę i post.

Gdy poświęcamy więcej czasu na modlitwę, pozwalamy naszemu sercu odkryć ukryte kłamstwa, którymi zwodzimy samych siebie (5), by ostatecznie szukać pociechy w Bogu. On jest naszym Ojcem i chce, abyśmy mieli życie.(…)

Praktykowanie jałmużny uwalnia nas od chciwości i pomaga nam odkryć, że drugi człowiek jest moim bratem – to, co mam, nie jest nigdy tylko moje. Bardzo bym chciał, żeby jałmużna stała się dla wszystkich prawdziwym, autentycznym stylem życia! (…)

Post, na koniec, odbiera siłę naszej przemocy, rozbraja nas i stanowi wielką okazję do wzrastania. Z jednej strony, pozwala nam doświadczyć tego, co odczuwają ludzie, którym brakuje nawet tego, co niezbędnie potrzebne, i których na co dzień dręczy głód; z drugiej strony, wyraża stan naszego ducha, złaknionego dobroci i spragnionego życia Bożego. Post nas przebudza, powoduje, że stajemy się bardziej wrażliwi na Boga i na bliźniego, budzi na nowo wolę posłuszeństwa Bogu, który jako jedyny zaspokaja nasz głód.(…)”    Papież Franciszek

Nabożeństwa wielkopostne:
•    Droga Krzyżowa: 16.30 – dzieci,  17.30 - młodzieży i dorosłych;
•    Gorzkie Żale w niedzielę o godz. 17.30. 
  Nie żałujmy czasu i odwagi, by pokazać, że mocno trwamy przy Chrystusowym   Krzyżu – znaku zbawienia. Niech on przypomina, zwłaszcza wrogom Kościoła, iż największą wartością w życiu jest miłość płynąca z tego właśnie Krzyża: ”W krzyżu miłości nauka”.