PARAFIA KATOLICKA ŚW. JÓZEFA RZEMIEŚLNIKA
            SANKTUARIUM ŚW. JÓZEFA OBLUBIEŃCA NMP
                                     W CZĘSTOCHOWIE

I. Sprawozdanie duszpasterskie część I za rok 2020         31.12.2020 r.

Kochani moi, dziś dane jest nam przeżywać ostatni dzień roku kalendarzowego 2020. W ten dzień postanowiliśmy udać się na Eucharystię. Jest to nasz wybór. Nasz wybór został dokonany z potrzeby serca. Przybyliśmy do domu Bożego, do tej przemodlonej przez naszych ojców rakowskiej świątyni, ażeby zanieść kochającemu nas Bogu nasze uwielbienie, dziękczynienie, przeproszenie i prośby. Stajemy dziś w ten sylwestrowy wieczór przed Bogiem, by dokonać bilansu, rozrachunku z darowanego nam czasu, który nazywaliśmy rokiem 2020. Staje mi dziś przed oczami historia gospodarza z Chrystusowej przypowieści, który zamierzał wyruszyć w daleką podróż. Wezwał swoje sługi i rozdał każdemu talenty. Boży Gospodarz dokonał tego na początku tego roku. Przekazał nam dziedzictwo wiary i prawdy otrzymane po raz pierwszy na chrzcie świętym. Na chrzcie świętym otrzymaliśmy dar wiary i staliśmy się dziećmi Bożymi i uczniami Chrystusa.

Dziś za kilka godzin minie rok 2020. I na progu nowego roku Gospodarz powraca z dalekiej podróży i pyta o przekazane dziedzictwo. Uczynił nas dziedzicem tajemnicy zbawienia. Dał nam dziedzictwo dekalogu, czyli dziesięciu przykazań Bożych oraz przykazanie miłości Boga i bliźniego.
Dziś Pan pyta co zrobiliśmy z tym dziedzictwem. Patrząc wokół siebie widzimy, że inni przychodzą z pełnymi rękoma pomnożonych darów. Na końcu idzie ktoś z pobrudzonymi rękoma. Dopiero co odkopał zakopany dar. Ukrył go w ziemi i żył jakby go w ogóle nie było. Usłyszał słowa potępienia.

W I niedzielę Adwentu 2019 r. rozpoczęliśmy realizację roku programu duszpasterskiego dla Kościoła w Polsce pt. „Wielka tajemnica wiary”. Jest to pierwszy rok realizacji trzyletniego programu duszpasterskiego pt. „Eucharystia daje życie” (2019/2022).
Motto biblijne roku 2019/2020 brzmiało: „[…] abyście uwierzyli w Tego, którego [Bóg] posłał” (J 6,29)
W naszej parafii w niedzielę i święta było 6 Mszy św. (w tym jedna w SPSK). Do czasu rozpętania koronawirusa wzorowo uczestniczyło we Mszach św. niedzielnych ok. 1100 osób nie licząc dzieci do 7 roku życia. Niektórzy parafianie przychodzili na Mszę św. co drugą, trzecią lub czwartą niedzielę i uważali , że jest wszystko w porządku. Rozpowszechnia się jakaś znieczulica, albo obojętność, która wciska się do naszych domów drzwiami i oknami. Jeżeli odliczyłoby się jeszcze tych, którzy przychodzą do naszej świątyni z innych parafii to wskaźnik byłby jeszcze gorszy i to dużo gorszy. Co to oznacza? Oznacza to, że trzeba zadać sobie pytanie, jak wyglądam w oczach Bożych? Trzeba powiedzieć, że powiększa się liczba parafian chorych na dysproporcję.
Ograniczenia epidemologiczne spowodowały, że najpierw mogło uczestniczyć we Mszach św. 50 osób, a w czasie Świąt Wielkanocnych tylko 5 osób. Z bólem wielu przeżywało ograniczenia świąteczne. Nie można było wykonać ani Ciemnicy ani Grobu w kościele. W ostatnich miesiącach roku mogło być na jednej Mszy św. w naszym kościele 80 osób, a było od 40 do 70. A to oznacza, że we Mszach uczestniczyło ok. 300 wiernych. W grudniu odprawialiśmy w niedzielę i święta 8 Mszy św., by stworzyć przestrzeń dla tych co się obawiali przyjść do kościoła ze względu na graniczenia. W pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia na dziewięciu Mszach św. (w tym dwie Pasterki) uczestniczyło ok. 600 osób.
Wśród Wiernych zaobserwowałem panikę i lęk spowodowany pandemią i ciągłym straszeniem wirusem. Parafia zachowała wszystkie środki ostrożności zgodnie z zasadą: „dystans, dezynfekcja, maseczka”. Ławki i konfesjonały były dezynfekowane.
Ks. Tomasz Halik, czeski teolog wskazał, że „Wiara jest lekiem na panikę i strach”. Natomiast dalej stwierdza, ze „Strach jest jeszcze gorszą choroba zakaźna naszego świata niż wszelkie choroby wirusowe. Zdrowa wiara jest sojusznikiem zdrowego rozumu. Rozumna dyscyplina i ochrona zdrowia wynika z przykazania „nie zabijaj”, jest przejawem odpowiedzialnej miłości do siebie i do bliźniego”.

Dane statystyczne za rok 2020 

II. Sprawozdanie duszpasterskie część II za rok 2020         28 lutego 2021

 Kochani moi, ta część rocznego sprawozdania stanowi o stronie materialnej parafii, bez której nie mogłaby funkcjonować.

1. Przychody pochodzące z tacy, z ofiar składanych na potrzeby parafii i sanktuarium w kopertach, na konto parafialne, osobiście lub do skarbonek. Przychody te wyniosły 339829 zł.

W roku 2020 ofiary na potrzeby parafii, sanktuarium, okna, elektronikę dzwonów składało 321 osób (oprócz ofiar kolędowych). W roku sprawozdawczym nowych ofiarodawców przybyło 23 osoby.
Jeżeli chodzi o ofiary na tacę to co niedzielę składało od marca ok. 300 osób, a w okresie ostrego ograniczenia epidemicznego ok. 50 lub 5 osób.
Część Wiernych, którzy przestali chodzić na niedzielne Msze św. ( w czasie ostrego ograniczenia) poczuli się odpowiedzialni za parafię i jej utrzymanie i składali ofiary w kopertach lub na konto z podpisem „na tacę”.
Obecnie chodzący do kościoła więcej wrzucają na tacę niż przed pandemia.
Pragnę nadmienić, ze niektórzy z Wiernych składają co miesięczną dziesięcinę ze swoich dochodów. Myślę, ze jest to pokłosie ubiegłorocznego sprawozdania, w którym mówiłem o zasadach biblijnych dziesięciny i o czym możemy Przeczytać w sprawozdaniu z roku 2019.
Za ofiary Wiernym składam serdeczne „Bóg zapłać”.

Saldo ujemne – 28 311 zł.

Prace wykonane do zapłacenia(104 975 zł): montaż okien, blacha na kościele, granit, zjazdy, barierki, malowanie kaplicy, posadzka, czyszczenie dzwonnicy, remont dachu.
Ponadto:

1. Bractwo św. Józefa zakupiło dwa komplety lekcjonarzy (1480 zł).
2. II ołtarzyk (6250 zł) – SPSK.
3. Cztery osoby zakupiły cztery obrazy: św. Jana Pawła II, św. Rity, bł. Jerzego Popiełuszki i kard. Stefana Wyszyńskiego.

Ofiarodawcom składam serdeczne „Bóg zapłać” i zapewniam o pamięci modlitewnej szczególnie w środy w czasie nowenny do św. Józefa.

ks. Marek Kundzicz, proboszcz